Όταν δεν πιάνουν οι προεκλογικοί εκβιασμοί κι η προπαγάνδα, το «όχι» της πλειοψηφίας γίνεται «ναι» είτε με κάποιον που ξέρει από κωλοτούμπες (π.χ.Ελλάδα), είτε με ξεδιάντροπη νοθεία (π.χ.Μολδαβία), έρχονται οι απειλές και τέλος η βία!
ΣτηνΓεωργία(Σακάρτβελο στα γεωργιανάსაქართველო)των 3,7 εκατομμυρίων ανθρώπων,έγιναν εκλογές, που για πρώτη φορά διεξήχθησαν εξ ολοκλήρου με αναλογικό εκλογικό σύστημα.Το κυβερνητικό κόμμα«Γεωργιανό όνειρο – Δημοκρατική Γεωργία»έλαβε το 53,9% των ψήφων, γεγονός που του εξασφαλίζει πλειοψηφία στο κοινοβούλιο (89 από τις 150 έδρες), αν και όχι συνταγματική (απαιτούνται τουλάχιστον 113 από τις 150 έδρες). Τα κόμματα της αντιπολίτευσης πήραν: «Συνασπισμός για την Αλλαγή»– 11,03% (18 έδρες), «Ενότητα – Εθνικό Κίνημα» – 10,16% (17 έδρες), «Ισχυρή Γεωργία» – 8,81% (14 έδρες), «Για τη Γεωργία» – 7,77% (12 έδρες).
Στην νικητήρια ομιλία του ο ηγέτης του κόμματος των νικητώνΗρακλί Κομπαχίτζε(ირაკლი კობახიძე, 25/9/1978) είπε μεταξύ άλλων: «Οι Δυτικές δυνάμεις δεν μπορούν να αποδεχθούν το γεγονός ότι η Γεωργία δεν έχει αποδεχτεί να ακολουθήσει τη μοίρα της Ουκρανίας, ούτε έχει ενταχθεί στις κυρώσεις», «μας λένε ότι οι ταραχοποιοί, που ονομάζονται ΜΚΟ, έχουν το δικαίωμα να λαμβάνουν κεφάλαια από το εξωτερικό, να τα χρησιμοποιούν όλα αυτά ενάντια στον λαό, να οργανώνουν διαδηλώσεις και ταραχές, να χρηματοδοτούν τον εξτρεμισμό. Και εμείς, ο γεωργιανός λαός, δεν πρέπει να γνωρίζουμε τίποτα γι’ αυτό!»
Αν και οιδυτικοί παρατηρητέςπου βρέθηκαν επίσημα στη Γεωργία αναγνώρισαν ότι η ψηφοφορία ήταν δίκαιη και σύμφωνη με τους κανόνες, τα τελικά αποτελέσματα των εκλογών προκάλεσαν την ανησυχία τηςΟυάσινγκτονκαι τιςΒρυξέλλες. Γίνονται προσπάθειες, από τη Δύση, να ανατραπεί το αποτέλεσμα των εκλογών — με διαμαρτυρίες και πρόκληση χρήσης βίας. Είναι όμως αμφίβολο αν είναι εφικτό αυτό στη Γεωργία.
Ο Κομπαχίτζε ξεκαθάρισε: «Το Σύνταγμα ορίζει ότι η πρώτη κοινοβουλευτική σύνοδος πρέπει να πραγματοποιηθεί εντός 10 ημερών από τις εκλογές. Ούτε η αντιπολίτευση ούτε ο πρόεδρος έχουν τα μέσα για να σαμποτάρουν το γεωργιανό Σύνταγμα. Εάν ο πρόεδρος δεν προγραμματίσει συνεδρίαση και επιτρέψει μια τέτοια κατάφωρη παραβίαση, το κοινοβούλιο θα συνέλθει μόνο του τη 10η ημέρα».
Η «συλλογική» Δύση δεν σηκώνει τέτοια!
Η ηγεσία τηςΕυρωπαϊκής Ένωσηςκαι οιΗνωμένες Πολιτείες της Αμερικήςαμέσως με επίσημες δηλώσεις τους εξέφρασαν τελεσίγραφα στην επίσημη γεωργιανή ηγεσία! Επέκριναν τις εκλογές στη Γεωργία, τις οποίες κέρδισε το κυβερνών κόμμα «Γεωργιανό όνειρο – Δημοκρατική Γεωργία» (ქართული ოცნება – დემოკრატიული საქართველო) με επικεφαλής τον Ηρακλί Κομπαχίτζε (που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε δυο βάρκες, αλάΌρμπαν), αν και δεν ήταν απολύτως σε θέση να εξηγήσουν τι ακριβώς δεν τους άρεσε!
Από κοντά και ορισμένοι ντόπιοι ευαίσθητοι δήθεν «αναλυτές» με προσωπείο προοδευτικού ή και αριστερού ακόμα (λέμε τώρα…) που ξινίζουν τα μούτρα τους γιατί βρίσκουν το κόμμα που νίκησε ξεκάθαρα στη Γεωργία «λαϊκιστικό», «αντιευρωπαϊκό» και γενικώς όχι του γούστου τους…
Σε κοινή δήλωση τους, οι κυβερνήσεις τηςΓερμανίας, τουΚαναδά, τηςΙρλανδίας, τηςΙταλίας, τηςΕσθονίας, τηςΛετονίας, τηςΛιθουανίας, τηςΠολωνίας, τηςΣουηδίαςκαι τηςΟυκρανίαςδήλωσαν ότι δεν θα αναγνωρίσουν τα εκλογικά αποτελέσματα στη Γεωργία. Γιατί; Μα γιατί δεν τους άρεσε η απόφαση του Γεωργιανού λαού, ενάντια στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ!
«Είναι άσχετο ότι δεν έχουμε αποδείξεις για ρωσική ανάμειξη στις εκλογές — ούτε οι ΗΠΑ είχαν αποδείξεις. Όλοι καταλαβαίνουν ότι στις εκλογές έγινε νοθεία και ρωσική παρέμβαση», δήλωσε η Γαλλίδα προεδρίνα της ΓεωργίαςΣαλώμη Ζουραμπισβίλι(Salome Zourabichvili, γεν. 18/3/1952), η οποία συχνά αναφέρεται ως ο «απόλυτος ξένος πράκτορας» σε μια χώρα.
Δεν θα μπορούμε να πούμε ότι «όλοι καταλαβαίνουν ότι στις εκλογές έγινε νοθεία» ή ότι «υπήρχε ρωσική παρέμβαση», ειδικά από τη στιγμή που η αντιπολίτευση δεν μπορεί να παράσχει κανένα πραγματικό στοιχείο εκλογικής νοθείας ή ρωσικής παρέμβασης.
Παρ΄όλα αυτά:
- Ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ,Μάθιου Μίλερ(Matthew Alan Miller, γεν. 1973 — πολύχρονος παράγοντας επικοινωνίας του Δημοκρατικού Κόμματος (Democratic Party), έχει υπηρετήσει στο παρελθόν στην κυβέρνηση Μπαράκ Ομπάμα (Barack Hussein Obama II, γεν. 4/8/1961)και σε πολλές προεδρικές εκστρατείες των Δημοκρατικών) απείλησε την κυβέρνηση της Γεωργίας πως αν δεν υποταχθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες θα αντιμετωπίσει συνέπειες… Αυτή είναι η πρώτη τέτοιαάμεση απειλήεναντίον μιας χώρας της οποίας ο λαός απέρριψε την ΕΕ και το ΝΑΤΟ στις εκλογές.
- ΤοΥπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑείπε ότι τα αποτελέσματα των εκλογών δεν ήταν «αξιόπιστα» επειδή «οι διεθνείς παρατηρητές δεν χαρακτήρισαν τα αποτελέσματα ελεύθερα και δίκαια» (https://www.state.gov/
georgia-parliamentary- ).elections/ - Ο ίδιος οΆντονι Μπλίνκεν(Anthony John Blinken, γεν. 16/4/1962) είπε ότι οι ΗΠΑ καταδικάζουν «όλες τις παραβιάσεις των διεθνών κανόνων» και συμμετάσχουν στις «κλήσεις από διεθνείς και εγχώριους παρατηρητές για πλήρη διερεύνηση όλων των αναφερόμενων παρατυπιών που σχετίζονται με τις εκλογές».
- ΗΕυρωπαϊκή Επιτροπήζήτησε επίσης «διερεύνηση παραβιάσεων», επίσης με αναφορά στους παρατηρητές (https://www.eeas.europa.eu/
eeas/georgia-joint-statement- ). Αλήθεια, δεν είναι σαφές ποιεςείναι οι παραβιάσεις…high-representative-josep- borrell-and-european- commission-parliamentary_en - Στην κοινή αποστολή παρατηρητών τουΓραφείου για τους Δημοκρατικούς Θεσμούς και τα Ανθρώπινα Δικαιώματα(ODIHR, Office for Democratic Institutions and Human Rights) τουΟΑΣΕ(Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη), με την υποστήριξη τηςΚοινοβουλευτικής Συνέλευσηςτου ΟΑΣΕ, τηςΚοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης(PACE, Parliamentary Assembly of the Council of Europe), τηςΚοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ(Parliamentary Assembly ΝΑΤΟ) και τοΕυρωπαϊκό Κοινοβούλιο(European Parliament) δεν μπορούμε να εντοπίσουμε κάτι εξωφρενικό (https://www.osce.org/odihr/
elections/georgia/579376 ). Αναγνώρισαν όλοι ότι «στους ψηφοφόρους προσφέρθηκε η επιλογή ανάμεσα σε 18 λίστες υποψηφίων και οι υποψήφιοι ήταν γενικά ελεύθεροι να κάνουν εκστρατεία.»
Αλλά η εντολή που είχαν, είναι εντολή!
Ως εκ τούτου, η έκθεση του ΟΑΣΕ αποτελείται και από φράσεις όπως «η εκλογική επιτροπή οργάνωσε τις εκλογές αποτελεσματικά, αλλά υπήρξαν ανησυχίες του κοινού για την αμεροληψία της», «η ημέρα των εκλογών ήταν καλά οργανωμένη ως προς τις διαδικασίες και την τάξη, αλλά το κλίμα ήταν τεταμένο», «η εκστρατεία ήταν ανταγωνιστική, αν και συγκρατημένη», «Η σφαίρα των μέσων ενημέρωσης της Γεωργίας είναι ποικίλη, αλλά εξαιρετικά πολωμένη» κ.λπ.
- Ο ΓάλλοςΠασκάλ Αλιζάρντ(Pascal Allizard, γεν. 19/12/1962) συντονιστής του ΟΑΣΕ δήλωσε: «Η ημέρα των εκλογών ήταν καλά οργανωμένη και διεκπεραιωμένη, αλλά συνοδεύτηκε από μια τεταμένη ατμόσφαιρα και πολλές περιπτώσεις εκφοβισμού»!
- Ο αμερικάνος υπουργός ΕξωτερικώνΆντονι Μπλίνκεν, ο ύπατος εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείαςΖοζέπ Μπόρελ(Josep Borrell Fontelles, 14/4/1947) και οΟΑΣΕσυμφωνούν σε ένα πράγμα: ο νόμος για τους ξένους πράκτορες που εγκρίθηκε στη Γεωργία είναι το χειρότερο κακό για τα συμφέροντά τους και ως εκ τούτου πρέπει να καταργηθεί (και η κυβέρνηση μαζί)!
Οι δυτικοί υποδαυλίζουν αντικυβερνητικές διαδηλώσεις
Πάντως η πρώτη προσπάθεια για να διοργανώσουν μαζικές αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στηνΤιφλίδαήταν να την… κλαίνε οι ρέγγες! Δεν ανταποκρίθηκαν όσοι υπολόγιζαν οι δυτικοί διοργανωτές, ενώ πολλοί ήτανΟυκρανοίμε στρατιωτικά σακίδια, με συνθήματα στα αγγλικά και σημαίες τηςΟυκρανίαςκαι της ΕΕ.
Όσοι παραβρέθηκαν άκουσαν και ζωντανό μήνυμα τηςκυρα-Ούρσουλας(ναι, ντε, η κολλητή τουΚούλη) από τιςΒρυξέλλες, ότι «παλεύουν για τη δημοκρατία», «πρέπει να αντισταθούν στη Ρωσία» και υποσχέθηκε να είναι «μαζί τους μέχρι τέλος για να ξαναγίνουν εκλογές με αμερόληπτη ευρωπαϊκή διοίκηση»!!! (Τρέμε Φύρερ!)
Μέχρι στιγμής, η συλλογική Δύση (αν και σε αυτήν την περίπτωση είναι πολύ απίθανο να μιλήσουμε για τη συλλογικότητα της) προσπαθεί να τρομάξει την Τιφλίδα με απειλητικά μηνύματα. Το τι θα συμβεί στη συνέχεια, εξαρτάται από τους δυτικούς πόρους, που μάλιστα δεν είναι απόλυτα δεδομένοι στη Γεωργία.
ΟποιοδήποτεΕυρομαϊντάν(Євромайдан) είναι μια πολύχρονη, δαπανηρή και οργανωτικά πολύπλοκη δραστηριότητα. Είναι απαραίτητο να προσλάβουν συμμετέχοντες, να τους παρέχουν άφθονους πόρους και υλικοτεχνική υποστήριξη, να τους «ζεσταίνουν» συνεχώς συναισθηματικά και σωματικά, να αναπτύξουν ένα δίκτυο τοπικών κεντρικών γραφείων κ.λ.π.
Χρειάζονται μια «δεξαμενή» δυσαρεστημένων ανθρώπων, που να τροφοδοτούν με χρήματα και βέβαια χρειάζονται την κυριαρχία τους στον χώρο των γεωργιανών μέσων ενημέρωσης. Ούτε το πρώτο ούτε το δεύτερο φαίνεται να μπορεί να πραγματοποιηθεί στο πολιτικό περιβάλλον της Γεωργίας.
Και το πιο σημαντικό: σε αντίθεση με την Ουκρανία [όπου διέθεσαν τεράστια κεφάλαια, χειραγώγησαν τα πάντα, αλλά και υπήρχε εκεί ανεπτυγμένο και οργανωμένο φασιστικό στοιχείο. Η ίδια η πρέσβειρα των ΗΠΑΒικτώρια Νούλαντ(Victoria Jane Nuland, 1/7/1961) είχε πει ότι οι ΗΠΑ είχαν ξοδέψει περισσότερα από πέντε δισεκατομμύρια δολάρια για να πετύχουν το «Μαϊντάν»], δεν υπάρχει παράλυση της εξουσίας στη Γεωργία και το «Γεωργιανό όνειρο – Δημοκρατική Γεωργία» έχει μεγάλη ανταπόκριση στον Γεωργιανό λαό, ο οποίος κατεβαίνει και διαδηλώνει υπέρ της νόμιμης κυβέρνησής του (και μάλιστα με σημαίες, πολλά μεγάλα πλακάτ με συνθήματα και φωτογραφίες του συμπατριώτη τουςΙωσήφ Βησαριόνοβιτς(Иосиф Виссарионович Сталин, 18/12/1878 – 5/3/1953)!
Και τώρα;
Ο πρωθυπουργός της ΟυγγαρίαςΒίκτορ Όρμπαν(Orbán Viktor Mihály, γεν. 31/5/1963) έγινε ο πρώτος ξένος ηγέτης που συνεχάρη το κυβερνών κόμμα για τη νίκη του, και ηΤουρκίααπό τους πρώτους αναγνώρισε επίσημα τις εκλογές στη Γεωργία. Έτσι, οι περιφερειακές δυνάμεις αναγνώρισαν τη νίκη του «Γεωργιανού Ονείρου – Δημοκρατική Γεωργία». Από την άλλη η αδυναμία των Ηνωμένων Πολιτειών να σχηματίσουν ένα ενιαίο μέτωπο μη αναγνώρισης της σημερινής κυβέρνησης στη Γεωργία (όπως έκαναν, για παράδειγμα, το 2004 στην Ουκρανία — αλλά τώρα έχουμε πιο έντονη την παρακμή της αμερικανικής ηγεμονίας) μειώνει την ικανότητα της φιλοαμερικανικής αντιπολίτευσης, που στηρίζεται σε ξένες χρηματοδοτήσεις, να επιχειρήσει να καταλάβει την εξουσία στη χώρα.
Φυσικά, αυτό δεν ακυρώνει τις πιο «δύσκολες» επιλογές των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών και των Ευρωπαίων υποτακτικών τους.
Από την άλλη, οιουκρανικές ειδικές υπηρεσίες(Українські спецслужби)εργάζονται ενεργά για την πρόσληψη «εθελοντών» γεωργιανής καταγωγής και υπηκοότητας,οπότεμπορεί κάλλιστα να λάβει χώρα μια σειρά από προκλήσεις, συμπεριλαμβανομένων των δολοφονιών! Όπως έγινε γνωστό, από ανεξάρτητα ειδησεογραφικά κανάλια, εκπαιδευμένοι από την Ουκρανία ελεύθεροι σκοπευτές καταφθάνουν στη Γεωργία για να οργανώσουν προβοκάτσιες. Και δεν μιλάμε απαραίτητα για στόχους τους εκπροσώπους του «Γεωργιανού Ονείρου». Για παράδειγμα, η αχυράνθρωπος δυτικοτραφής προεδρίνα, η Γαλλίδα Salome Zurabishvili, μοιάζει με ένα αρκετά υποσχόμενο «ιερό θύμα», η σωστή προβοκάτσια, για να μπορέσει η συλλογική Δύση να διακηρύξει «αιματηρό σφετερισμό» και άλλα τέτοια πράγματα πολύ γνωστά, όπως έδειξε η πείρα τους από το Κίεβο του 2014.
Αντί επιλόγου
Στη Γεωργία, τον Νοέμβρη του 2003, πραγματοποιήθηκε η πρώτη «έγχρωμη επανάσταση» στον μετασοβιετικό χώρο, η οποία ονομάστηκε έτσι, ακολουθώντας τη μεθοδολογία των δυτικών μυστικών υπηρεσιών (λέγε με CIA), «Επανάσταση των Ρόδων». Ποιος την οργάνωσε; Ο γεωργιανόςΜιχάλι Σαακασβίλι(Мишико Саакашвили, γεν. 21/12/1967, πρώην πρωθυπουργός, πρόεδρος της Γεωργίας και στη συνέχεια πρόεδρος της Ουκρανίας 2015-2016) παραδέχτηκε δημοσίως ότι είχε μάθει τις τεχνικές της «ειρηνικής ανατροπής» μιας νόμιμης κυβέρνησης με τη βοήθεια υπηρεσιών(!) της Δύσης, η οποία είχε ήδη πραγματοποιήσει ένα επιτυχημένο «χρωματισμό» στηΣερβίαμέχρι τότε.
Και από τότε άρχισε να κυλάει: Το 2004 – «πορτοκαλί επανάσταση» στηνΟυκρανία. Το2005«επανάσταση της τουλίπας» στοΚιργιστάν. Το 2006 «επανάσταση του καλαμποκιού» στηΛευκορωσία(αποτυχημένη). Το 2009 «λιλά επανάσταση» στηΜολδαβία. Το 2010 «έγχρωμη» επανάσταση στοΚιργιστάνκαι πάλι, αλλά δεν πρόλαβαν να αποφασίσουν για το χρώμα… Το 2013-2014 « επανάσταση της αξιοπρέπειας» και «Ευρωμαϊντάν» στηνΟυκρανίακαι πάλι. Το 2018 «Επανάσταση του βερίκοκου» στηνΑρμενία. Το 2020 η απόπειρα της τρίτης «επανάστασης» στοΚιργιστάν. Το ίδιο το 2020 αποτυχημένη «λευκή-κόκκινη-λευκή επανάσταση» στηΛευκορωσία. Το 2022 μια προσπάθεια «άνθισης» στοΚαζακστάν…
Η πειστική νίκη του κυβερνώντος κόμματος «Γεωργιανό Όνειρο – Δημοκρατική Γεωργία» στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, εκτός από την επιβεβαίωση της ανεξάρτητης πορείας για την οποία οι Γεωργιανοί υπέφεραν, δείχνει ότι ο τριακονταετής κύκλος της αχαλίνωτης αποπλάνησης των μετασοβιετικών δημοκρατιών με τη δυτική γοητεία φαίνεται να φτάνει στο τέλος του; Και από εκεί που ξεκίνησε; Μετά τη σύνοδο κορυφής τωνBRICSστοΚαζάν, οι ειδήσεις από την Τιφλίδα δίνουν μια ιδέα για το με ποια πανιά πνέει ο «άνεμος του αιώνα»;
Αλλά, για να μην παίρνουν τα μυαλά μας πολύ αέρα, να σημειώσουμε ότι ο «αντιευρωπαϊστής» Ηρακλί Κομπαχίτζε εξέφρασε την «ελπίδα για μια επανεκκίνηση των σχέσεων με την ΕΕ και τις ΗΠΑ», ενώ το «Γεωργιανό Όνειρο – Δημοκρατική Γεωργία» εξακολουθεί να αναφέρει την ένταξη στην ΕΕ ως στόχο μέχρι το 2030! Σε δυο βάρκες…
_________
Χαιρετισμούς από τη Βόννη
Daniel
