Καζάνι που βράζει (και πάλι) η Νότια Κορέα!
Η κήρυξη «στρατιωτικού νόμου- κατάσταση πολέμου» από τον πρόεδρο Γιουν Σουκ Γιολ (Yoon Suk Yeol) της Δημοκρατίας της Κορέας (ΝΚ), στις 3 Δεκέμβρη 2024 διήρκησε σχεδόν έξι ώρες. Κόμματα της βουλής, κατηγορώντας τον για προδοσία, κατέθεσαν από κοινού νομοσχέδιο στην Εθνοσυνέλευση, την Τετάρτη 4/12/24, για την καθαίρεση του Γιουν. Την πρόταση συνυπέγραψαν το Δημοκρατικό Κόμμα Κορέας (Democratic Party of Korea – DPK), το Κόμμα Ανασυγκρότησης της Κορέας (Rebuilding Korea Party – RKP), το Νέο Μεταρρυθμιστικό Κόμμα (New Reform Party – NRP), το Προοδευτικό Κόμμα (Progressive Party – PP), το Κόμμα Βασικού Εισοδήματος (Basic Income Party – BIP) και το Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα (Social Democratic Party – SDP). Σκοπεύουν να ψηφίσουν επί του νομοσχεδίου το πρωί της Παρασκευής.
Ήδη, ανώτατα στελέχη της νοτιοκορεατικής διοίκησης παραιτήθηκαν: ο Τσουνγκ Τζιν-σουκ (Chung Jin-suk) προσωπάρχης του Προέδρου, ο Ταε-γιουν Σουνγκ (Tae-yoon Sung) διευθυντής πολιτικής, ο Σιν Γον-σικ (Shin Won-sik) διευθυντής του Γραφείου Εθνικής Ασφάλειας και επτά άλλοι ανώτεροι συνεργάτες του Γιουν.
Η αφορμή που η κυβέρνηση Γιουν κατέφυγε σε αυτή την ακραία ενέργεια της κήρυξης στρατιωτικού νόμου είναι απλή. Ο ίδιος, η σύζυγός του Κιμ Κεόν-χι (Kim Keon-hee) και οι κορυφαίοι πολιτικοί του κυβερνώντος κόμματος (Κόμματος Δύναμης του Λαού – People Power Party – PPP) αντιμετωπίζουν τη μεγαλύτερη πολιτική κρίση λόγω διαφόρων παρανομιών και σκανδάλων διαφθοράς. Η καθαίρεση του είναι αναπόφευκτη καθώς είναι βέβαιο ότι θα συλληφθούν. Ειδικότερα, το λεγόμενο σκάνδαλο «Μυονγκ Τε-κιουν Γκέιτ» (Myeong Tae-kyun Gate) —που αποκαλύφθηκε πρόσφατα— καθιστά βέβαιη την καθαίρεση και σύλληψη του Γιουν και της συζύγου του Κιμ λόγω απάτης και διαφόρων υποθέσεων διαφθοράς, αλλά και παρανομιών στις τελευταίες προεδρικές εκλογές. Το σκάνδαλο αυτό είναι πολύ σοβαρότερο από το «Σκάνδαλο Τσόι Σουν-σιλ» (Choi Soon-sil Gate) πριν από οκτώ χρόνια, το οποίο αποκάλυψε τα εγκλήματα της πρώην προέδρου Παρκ Γκουν-χιε (Park Geun-hye) και οδήγησε στην καθαίρεση της. Έχει προκαλέσει τον τελευταίο καιρό τεράστια έκρηξη δημόσιας οργής, με πανεπιστημιακούς, φοιτητές, εργαζόμενους, λογοτέχνες και ιερείς που προβαίνουν σε σχετικές δηλώσεις, ενώ πάνω από 100.000 πολίτες πραγματοποιούν συγκεντρώσεις κάθε εβδομάδα ζητώντας την παραίτηση του Γιουν. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν κοινοποιήσει την υποβολή πρότασης για μόνιμο ειδικό εισαγγελέα και για την εκ νέου ψήφιση του «Νόμου Ειδικής Εισαγγελίας για την Kim Keon-hee» στις 10 Δεκέμβρη, που θεωρήθηκε και το θανατηφόρο πλήγμα για τον Γιουν και τη σύζυγο του Κιμ.
Ας πάμε τώρα στην αιτία. Το γεγονός ότι η παράταξη του Γιουν σχεδίαζε εδώ και καιρό «στρατιωτικό νόμο-κατάσταση πολέμου» είναι γνωστό και έχει συζητηθεί στην Εθνοσυνέλευση από το περασμένο καλοκαίρι. Αυτή η κήρυξη στρατιωτικού νόμου επιβεβαιώνει ότι η άνευ προηγουμένου πρόκληση που έκανε η ΝΚ τον Οκτώβρη —μη επανδρωμένα αεροσκάφη πέταξαν πάνω από την Πιονγκγιάνγκ (Pyongyang) για να σκορπίσουν προπαγανδιστικά φυλλάδια— δεν ήταν καθόλου τυχαία. Εκείνες τις μέρες, ο τοπικός πόλεμος αποτράπηκε λόγω της «στρατηγικής υπομονής» της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κορέας (ΛΔΚ). Ο «στρατιωτικός νόμος-κατάσταση πολέμου» θα μπορούσε να κηρυχτεί μόνο στην περίπτωση ενός τοπικού πολέμου! Ωστόσο, η κήρυξη του στρατιωτικού νόμου που επιχειρήθηκε στις 3 Δεκέμβρη, έγινε χωρίς να υπάρχει πόλεμος.
Η απόπειρα του πραξικοπήματος αυτού, αποτελεί την 17η παρόμοια περίπτωση από την ίδρυση της ΝΚ, το 1948! Η πρώτη περίπτωση στρατιωτικού νόμου κηρύχθηκε από τον πρόεδρο Syngman Rhee τον Οκτώβρη του 1948, μόλις δύο μήνες μετά την ίδρυση της ΝΚ από τους Αμερικάνους. Επιβλήθηκε για να καταστείλει μια ένοπλη εξέγερση από το 14ο Σύνταγμα του Στρατού, το οποίο είχε αρνηθεί τις διαταγές να καταστείλει την εξέγερση των πολιτών στο νησί Τζέτζου (Jeju Island) που υποστηρίχτηκε από το Εργατικό Κόμμα της Νότιας Κορέας (Workers’ Party of South Korea – WPSK). Το πραξικόπημα αυτό οδήγησε σε σφαγή 30.000 αμάχων, καθώς οι δυνάμεις των πραξικοπηματιών σκότωσαν πολλά άτομα που χαρακτήρισαν ως «κομμουνιστές». Η «Εθνική Επιτροπή για τη Διερεύνηση της Αλήθειας», σχετικά με το περιστατικό στο Τζέτζου, περιέγραψε το γεγονός ως γενοκτονία.
Στην ιστορία της ΝΚ, που αποτελεί αποικία – δημιούργημα των ΗΠΑ, όλα τα στρατιωτικά πραξικοπήματα – συμπεριλαμβανομένων του πραξικοπήματος του Παρκ Τσουνγκ-χι (Park Chung-hee) στις 16 Μάη 1961 και του Τσουν Ντου-χουάν (Chun Doo-hwan) στις 17 Μάη 1980 – οργανώθηκαν χωρίς εξαίρεση από τις ΗΠΑ, όπως αποδεικνύχτηκε αργότερα. Δεδομένης της ιστορικής αυτής σχέσης και της σχέσης αφέντη-υπηρέτη μεταξύ του αμερικανικού και του νοτιοκορεατικού στρατού, δεν υπάρχει λόγος να αμφιβάλουμε ότι αυτή η κήρυξη στρατιωτικού νόμου και το στρατιωτικό πραξικόπημα ελέγχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Όπως πάντα, τα συγκεκριμένα στοιχεία θα προκύψουν αργότερα, πιθανότατα σύντομα!
Η Νότια Κορέα αποτελεί υποδειγματικό δημοκρατικό πολίτευμα με πλούσια παράδοση, φαίνεται αμέσως εξάλλου… Στην απόλυτη πλειοψηφία τους, όλοι οι πρόεδροι της ΝΚ από την ίδρυση της, είτε αυτοκτόνησαν, είτε ανατράπηκαν, είτε σκοτώθηκαν είτε φυλακίστηκαν. Μπορεί τουλάχιστον ένας άνθρωπος να πει ότι αυτό είναι φυσιολογικό; Από το 1948 δεν έχει υπάρξει ούτε μια κυβερνητική θητεία που να ολοκληρώθηκε ομαλά. Ανατροπές, πραξικοπήματα, καθαιρέσεις, καταδίκες, φυλακίσεις… Έτσι γίνεται στις αποικίες!
Για μπορέσουμε να κατανοήσουμε έστω και λίγο την πολιτική σκηνή στην «δημοκρατική» ΝΚ και να αντιληφθούμε την απολυταρχική πραγματικότητα που επικρατεί εκεί, ας δούμε συνοπτικά την πολιτική ιστορία των διευθυντών της αποικίας:
● Syngman Rhee (1948-1960) – επιλεγμένη μαριονέτα των ΗΠΑ που ίδρυσε τη «Δημοκρατία της Κορέας» το 1948. Ανατράπηκε σε μαζικές ταραχές το 1960.
● Yun Po-sun (1960-1962) – Ανατράπηκε με στρατιωτικό πραξικόπημα το 1962.
● Park Chung Hee (1963-1979) – Δολοφονήθηκε από τον στενό φίλο του Kim Jae-gyu, διευθυντή της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών της Νότιας Κορέας (Korean Central Intelligence Agency – KCIA), το 1979.
● Choi Kyu-hah (1979 – 1980) – Πρόεδρος για λιγότερο από δέκα μήνες. Ανατράπηκε με άλλο στρατιωτικό πραξικόπημα το 1980.
● Chun Doo-hwan (1981-1988) – Δικτάτορας που κυβέρνησε με σιδερένια πυγμή, με προσωπικό στρατόπεδο συγκέντρωσης που παρείχε στους εχθρούς «εξαγνιστική εκπαίδευση» (σας θυμίζει τίποτε;). Έφυγε από την εξουσία μετά από εξέγερση το 1988. Το 1996, ο Chun καταδικάστηκε σε θάνατο για το ρόλο του στην καταστολή της εξέγερσης των φοιτητών της Γκουανγκτζού (Gwangju) τον Μάη του 1980, η οποία οδήγησε στο θάνατο χιλιάδων, πολιτών. Του δόθηκε χάρη ένα χρόνο αργότερα. Πέθανε στο σπίτι του το 2021.
● Roh Tae-woo (1988-1993) – Πρόεδρος μέχρι το 1993. Συνελήφθη το 1995, κατηγορήθηκε για σχέση με το πραξικόπημα του 1980, καταδικάστηκε σε 22 χρόνια φυλάκιση, αλλά αφέθηκε ελεύθερος και πήρε χάρη μαζί με τον Chun.
● Kim Young-sam (1993-1998) – Ήταν στη φυλακή πριν από την προεδρική του θητεία. Ως πρόεδρος εξασφάλισε την καταδίκη δύο προκατόχων του.
● Kim Dae–jung (1998-2003) – Κυβέρνησε μέχρι το 2003. Φυλακίστηκε επί Park Chung Hee, καταδικάστηκε σε θάνατο αλλά γλίτωσε από τον Chun Doo-hwan. Συμβούλεψε τον Kim Young-sam να δώσει χάρη στους Chun Doo-hwan και Roh Tae–woo. Το 2000 βραβεύτηκε με το Βραβείο Νόμπελ «για το έργο του για τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Νότια Κορέα και στην Ανατολική Ασία γενικότερα».
● Roh Moo-hyun (2003-2008) – Ανατράπηκε από το Συνταγματικό Δικαστήριο. Βρισκόταν υπό έρευνα για κατηγορίες διαφθοράς. Αυτοκτόνησε το 2009.
● Lee Myung-bak (2008-2013) – αφού ολοκλήρωσε την προεδρική του θητεία, συνελήφθη και βρίσκεται φυλακισμένος για διαφθορά.
● Park Geun-hye (2013 -2016) – Η μόνη γυναίκα πρόεδρος της ΝΚ. Παραπέμφθηκε για το Choi Soon-sil scandal. Συνελήφθη με την κατηγορία της διαφθοράς. Καταδικάστηκε σε 24 χρόνια φυλάκιση.
Δεν είναι τυχαία όλα αυτά, σε ένα «μοντέρνο» αποικιοκρατικό καθεστώς, πρωτοπόρο στην υψηλή τεχνολογία, που στηρίζει την επιβίωσή του στην Αμερικάνικη Πρεσβεία και στις οικογενειακές οικονομικές κλίκες-ελίτ (chaebol) που ελέγχουν τους μεγάλους νοτιοκορεατικούς ομίλους. Η δομή chaebol είναι ένα σύστημα επιχειρηματικών ομίλων (ανήκουν, ελέγχονται και διοικούνται από την ίδια οικογενειακή δυναστεία),που ξεκίνησε τη δεκαετία του 1960 και δημιούργησε παγκόσμιες πολυεθνικές με τεράστιες διεθνείς δραστηριότητες. Οι Samsung, Hyundai, SK Group και LG Group είναι μεταξύ των μεγαλύτερων και πιο γνωστών chaebols. Η στενή συνεργασία των κυβερνήσεων με τις μονοπωλιακές αυτές οικογενειακές ελίτ θεωρείται απαραίτητη για να επιβιώσουν στην ηγεσία της χώρας. Η Δύση θεωρεί πρότυπο τη Νότια Κορέα. Το Economist Intelligence Unit ( EIU ), το τμήμα έρευνας και ανάλυσης του Economist Group, βαθμολόγησε τη Νότια Κορέα ως «πλήρη δημοκρατία» το 2022. Οι «δείκτες δημοκρατίας» του Ινστιτούτου V-Dem (Varieties of Democracy) του τμήματος πολιτικών επιστημών του Πανεπιστημίου του Γκέτεμποργκ της Σουηδίας αξιολόγησε τη Νότια Κορέα για το 2023 την τρίτη πιο εκλογική δημοκρατική χώρα! Σε όλη τη συλλογική Δύση η Νότια Κορέα αναφέρεται συχνά ως μοντέλο δημοκρατίας!!! Αυτό άλλωστε υποστηρίζει και ο Έλληνας πρωθυπουργός.
Ένα υποδειγματικό «δημοκρατικό» πολίτευμα με πλούσια παράδοση κοιτώντας την ιστορία των διευθυντών της αποικίας, φαίνεται αμέσως εξάλλου. Από το 1948 δεν έχει υπάρξει ούτε μια κυβερνητική θητεία που να ολοκληρώθηκε ομαλά! Καμία σταθερότητα, καμία δημοκρατία, καμία νομιμότητα!
Η καταιγίδα του τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου, που ήδη ξεκίνησε από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, από την Ανατολική Ευρώπη, διασχίζει τη Δυτική Ασία (Μέση Ανατολή), την Αφρική και φτάνει στην Ανατολική Ασία —τόσο στον βορρά όσο και στον νότο. Για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό η «κήρυξη στρατιωτικού νόμου» στη «Δημοκρατία της Κορέας» θα λειτουργούσε ως θρυαλλίδα για αυτό το εκρηκτικό σενάριο μεθόδευσης πολέμου στην περιοχή. Η Λαοκρατική Δημοκρατία της Κορέας (ΛΔΚ) δήλωσε στις 15 Γενάρη 2024 ότι μπορεί να υποτάξει τη ΝΚ. Η κήρυξη στρατιωτικού νόμου στη Νότια Κορέα ισοδυναμεί ουσιαστικά με κήρυξη πολέμου κατά της ΛΔΚ. Μετά τις προκλήσεις της «Δημοκρατίας της Κορέας» με μη επανδρωμένα αεροσκάφη (unmanned aerial vehicle – UAV) τον Οκτώβρη, η ΛΔΚ επιβεβαίωσε τη στάση της για την κατάσταση, μέσω επίσημων δηλώσεων, τονίζοντας ότι «η ώρα δεν ορίζεται από εμάς» και ότι «η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει»… Δεδομένων των πρόσφατων εξελίξεων, όπως η άρση των περιορισμών στους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς που χορηγούνται στην Ουκρανία από τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο, αυξάνοντας περαιτέρω τις στρατιωτικές εντάσεις του παγκόσμιου πολέμου, είναι λογικό να συμπεράνουμε ότι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις υποκινούν ενεργά (όπως κάνουν και σε άλλα μέρη της υφηλίου) έναν πόλεμο στην Κορέα.
Ο λαός της «Δημοκρατίας της Κορέας» έχει μια περήφανη ιστορία διαμαρτυριών, που ανέτρεψαν φασιστικές δικτατορίες και υπερασπίστηκαν τη δημοκρατία, από την Εξέγερση του Απρίλη του 1960, την Εξέγερση της Γκουανγκτζού (Gwangju) του 1980, μέχρι την Εξέγερση του Ιούνη του 1987. Το γεγονός ότι 190 μέλη της Βουλής συγκεντρώθηκαν αμέσως και ψήφισαν για την άρση του στρατιωτικού νόμου αντιπροσωπεύει την ισχυρή βούληση του λαού της ΝΚ. Εάν ο Γιουν Σουκ Γιολ επικρατούσε και ο στρατός άνοιγε πυρ απέναντι στο λαό θα βλέπαμε την «Γκουανγκτζουποίηση» της Σεούλ, όπως στις 18 Μάη 1980 και παράλληλα το ξεκίνημα του πολέμου με την ΛΔΚ.
Οι Κορεάτες εργάτες διαμαρτύρονται κατά του καθεστώτος-μαριονέτα του Γιουν εδώ και εβδομάδες. Η οργή του λαού έχει ενισχυθεί μέσω μαζικών διαδηλώσεων και κινητοποιήσεων. Οι μαχητικοί συνδικαλιστές εργαζόμενοι καθοδηγούμενοι από το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (People’s Democracy Party – PDP), βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του αγώνα για την ανατροπή του καθεστώτος σκανδάλων του Γιουν. Στις 4 Δεκέμβρη η Κορεατική Συνομοσπονδία Εργατικών Συνδικάτων (Korean Confederation of Trade Unions – KCTU) ανακοίνωσε γενική απεργία επ’ αόριστον μέχρι να παραιτηθεί ο πρόεδρος Γιουν, που εδώ και καιρό βρίσκεται σε φασιστική έξαψη. Το ευρύ αντιφασιστικό δημοκρατικό μέτωπο Candlelight Action (Candlelight Victory Transition Action), που ηγείται του κινήματος για την παραίτηση της κυβέρνησης Γιουν και ιδρύθηκε στις 19 Απρίλη 2022, ανακοίνωσε επίσης μεγάλες λαϊκές συγκεντρώσεις σε όλην τη χώρα.
Όσο πιο φασιστικά και απελπισμένα ενεργούν οι αποικιοκρατικές κυβερνήσεις τύπου Γιουν, τόσο πιο ριζοσπαστική θα γίνεται η συνείδηση του λαού της «Δημοκρατίας της Κορέας». Αυτό είναι ικανό να οδηγήσει και στην πτώση των φιλοαμερικανικών δυνάμεων, και την αποφασιστικοποίηση της νότιας κορεατικής χερσονήσου ;
