Με αφορμή ένα από τα πολλά τραγικά περιστατικά στη Βαλένθια.
Κάτι θυμίζει, κάτι θυμίζει. Το ότι η εκμετάλλευση και η απληστία δεν έχουν πατρίδα είναι το προφανές.
Κάτι ακόμα θυμίζει.
Ναι, ξεκάθαρα, θυμίζει τη Marfin.
Ναι, και για τη Mafin θα λέμε (για την οποία αυτοί που υποκριτικά κατηγορούν, δε λένε κουβέντα).
Και γιααταυτοποίητες σορούς στο Μάτιθα λέμε, και γιααταυτοποίητα οστάρια από τα Τέμπηθα λέμε.
Αυτοί που συγκαλύπτουν έχουν να πουν κάτι;
Και μια και ο λόγος για Τέμπη.
Η Βόζενμπεργκ εξελίσσεται σε παθιασμένο πρόθυμο αυτοφωράκια με μέλλον. Σκληρός ο ανταγωνισμός με τη μύγα που τσιρίζει.
Όσο για τις μεγαλοστομίες Τζιτζικώστα ότι δε διστάσει ούτε στιγμή να πράξει όσα προβλέπονται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία και ότι δεν πρόκειται να παρεκκλίνει καθόλου από ενέργειες και διαδικασίες που προβλέπονται, μένει να κριθούν στην πράξη.
Οξύμωρο πάντως να δηλώνει ορκισμένος Ευρωπαίος και να έχει το χαρτοφυλάκιο Μεταφορών της Ευρώπης κάποιος που αρνείται εδώ και 6 χρόνια να βάλει στην είσοδο της Θεσσαλονίκης πινακίδες που να πληροφορούν για τη μετάβαση προς Βόρεια Μακεδονία. Στην ευρωπαία Θεσσαλονίκη του 2024, πινακίδες με την ένδειξη Σκόπια, προκαλούν ψηφοθηρικούς συνειρμούς και ρίγη μόνο σε πατριδοκάπηλους.
Μεγαλύτερο ενδιαφέρον – στην περίπτωση Τζιτζικώστα – θα έχει το πώς θα δικαιολογηθεί όταν θα υπογράφει έγγραφα, ντιρεκτίβες κλπ που αναπόφευκτα θα περιλαμβάνουν κακές λέξεις όπως Μακεδονία.
Βόρεια Μακεδονία όμως, όχι ξακουστή.