+

ΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΓΙΑ ΤΑ 12 ΜΙΛΙΑ

Η επέκταση μόνο στο Ιόνιο είναι μια σαφής και σωστή κίνηση υποχώρησης της Ελλάδας από τις μαξιμαλιστικές θέσεις που είχε επί δεκαετίες. Η επέκταση μόνο στο Ιόνιο σημαίνει σαφή αναγνώριση των «ειδικών συνθηκών» που υπάρχουν στο Αιγαίο. Οτι εκεί δηλαδή, δεν μπορείς να κάνεις το ίδιο, όχι επειδή η Τουρκία σε απειλεί με πόλεμο αλλά επειδή έτσι το ορίζει η λογική. Δεν είναι δυνατόν να αποκλείσεις την Τουρκία από την έξοδό της στα διεθνή ύδατα (δείτε τους δύο χάρτες παρακάτω για το τι θα σήμαινε η δική μας επέκταση στο Αιγαίο).

Φυσικά ο Ερντογάν δεν είναι ο καλύτερος γείτονας που θα μπορούσαμε να έχουμε. Ομως η δική μας «υποχώρηση» βάζει τέλος και στους δικούς του χάρτες περί «γαλάζιας πατρίδας» που δείχνουν το μισό Αιγαίο τουρκικό (τρίτος χάρτης). Οχι επειδή θα τον καλοπιάσουμε αλλά επειδή όλες αυτές οι κινήσεις γίνονται πάνω σε μια διεθνή σκακιέρα και οι παίκτες είναι πολύ περισσότεροι από τους δυο μας. Και κανένας από τους παίκτες αυτούς, (ούτε φυσικά το δικαστήριο της Χάγης), μπορούν να αντιληφθούν το Αιγαίο ως μόνο ελληνική, ή ως μόνο τουρκική θάλασσα.

Στη δεύτερη εικόνα φαίνεται καθαρά ο αποκλεισμός της Τουρκίας που υπερασπίζονται όσοι μιλούν για 12 μίλια στο Αιγαίο.
Η «γαλάζια πατρίδα» που διαφημίζει συχνά πυκνά ο Ερντογάν

Η επέκταση μόνο στα δυτικά λοιπόν είναι μια σαφής κίνηση εκλογίκευσης από την ελληνική πλευρά, όπως ήταν αντίστοιχα και ο συμβιβασμός με το Μακεδονικό (που πολεμήθηκε τόσο πολύ αλλά που τελικά πήγε μπροστά τη χώρα μας λύνοντας ένα πρόβλημα 30 χρόνων). Το παράδοξο είναι ότι τώρα την κίνηση προς τη λογική, την κάνει η κυβέρνηση της ΝΔ. Της ίδιας ΝΔ που κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ όταν έλυνε το Μακεδονικό αλλά ακόμα και όταν πήγε να κάνει ακριβώς το ίδιο με τα χωρικά ύδατα στο Ιόνιο. Τότε η ΝΔ έλεγε ότι με τον τρόπο αυτό αποδεχόμαστε το ειδικό καθεστώς στην άλλη πλευρά και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «χωρίζει την Ελλάδα στα δύο».

Και σήμερα κάνει ακριβώς το ίδιο η ΝΔ και αναλαμβάνει αυτή να χρυσώσει το χάπι στο πατριωτικό ακροατήριό της. Εχει πλάκα η στάση που κρατά σήμερα ο συμπολιτευόμενος Τύπος. Το «ζύμωμα» του ακροατηρίου έχει ήδη ξεκινήσει με φράσεις όπως «ο Μητσοτάκης ξεκόλλησε τη χώρα από τον βάλτο της χρόνιας αδράνειας» (στο Protagon.gr) – Σε ό,τι αφορά δε, το δημοκρατικό Ηράκλειο, δύσκολη σήμερα η θέση της… «συλιγάρδιας» δημοσιογραφίας. Κανονικά τώρα θα πρέπει να αποκαλούν τον Μητσοτάκη «Τουρκία εσωτερικού».

Η συμφωνία με την Ιταλία και την Αλβανία αλλά και η (μερική) συμφωνία με την Αίγυπτο για την ΑΟΖ δείχνουν πως η ελληνική εξωτερική πολιτική έχει πλέον αλλάξει. Η Ελλάδα έχει λογικευτεί και δεν θεωρεί το Αιγαίο «ελληνική λίμνη». Και το Καστελόριζο σαφώς δεν μπορεί να αποκόψει την Τουρκία από τα δικαιώματά της στην Ανατολική Μεσόγειο. Αυτό παραδέχεται εμμέσως μεν, αλλά σαφώς πια η Ελλάδα.

Βεβαίως, μην γελιόμαστε, τις επιλογές καθορίζουν οι μεγάλοι παίκτες. Βεβαίως το παιχνίδι γίνεται αλλού για εσωτερική κατανάλωση και αλλού για τα πετρέλαια. Ομως για τους απλούς πολίτες το μόνο που έχει σημασία πρέπει να είναι η ειρήνη. Το πετρέλαιο δεν θα φουσκώσει τις δικές μας τσέπες. Το πετρέλαιο δεν θα σώσει την Ελλάδα, αλλά ο πόλεμος θα την καταστρέψει.

Είναι θετικό ότι προς την κατεύθυνση της λογικής συμφωνούν πλέον η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΙΝΑΛΛ. Τουλάχιστον στις επίσημες εκφράσεις τους. Γιατί και στα τρία κόμματα υπάρχουν ακόμα οι περικεφαλαίες και οι χλαμύδες (ναι, και στον ΣΥΡΙΖΑ) και περιμένουν στη γωνία για να πάρουν το πάνω χέρι.
Χαρακτηριστικός χθες ο Ευάγγελος Βενιζέλος που, μόνο για να διαφωνήσει με τη Φώφη, ζήτησε να υπάρξει από τον Μητσοτάκη σαφής δήλωση ότι η μία επέκταση (στα δυτικά) δεν αποκλείει την άλλη (στα ανατολικά). Μα για αυτό ακριβώς έγινε, βρε μπουνταλά, η μία, για να αποκλείσει την άλλη. Πάλι στη λάθος πλευρά της ιστορίας ο συγκεκριμένος – τελικά αυτόν θα τον γράψει η ιστορία μόνο για το «χαράτσι» της ΔΕΗ εν μέσω μνημονίων.

Οσο για κάτι στρατηγούς του πληκτρολογίου που σαλπίζουν μηνύματα για γενική επιστράτευση και για επέκταση των χωρικών υδάτων εδώ και τώρα και στο Αιγαίο (ακόμα και με πόλεμο αν χρειαστεί), η απάντηση είναι μία. Να πάτε μόνοι σας ή να στείλετε τα δικά σας παιδιά. Βλαμμένοι.