Είπαμε και γράψαμε (και έγραψα) μπόλικα για τη Μαρίνα Σάττι με αφορμή την Γιουροβίζιον. Έλεγα τότε πως αν έχει να μας πει κάτι από το βήμα που της δίνεται οφείλει να το πει ως μια ώριμη πλέον καλλιτέχνιδα, με σαφές μήνυμα, με επιχειρήματα και όχι με μισόλογα και… χασμουρητά. Και επιμένω σε αυτό.
Στην επόμενη στροφή, η ίδια μιλά για τους νεκρούς πρόσφυγες στη Μεσόγειο. Ακόμα και αν δεν λέει ποιος ακριβώς τους πνίγει (videoclip είναι εξάλλου, όχι ντοκιμαντέρ) εντούτοις βάζει το ζήτημα όπως κανένας άλλος εκπρόσωπος της pop κουλτούρας δεν έκανε μέχρι σήμερα. Και αυτό έχει σημασία γιατί την ακούει μια πιτσιρικαρία διαφορετική από το κοινό των Social Waste, των Κοινών Θνητών, του Μυστακίδη, του Γραμμένου κτλ.
Φυσικά η Σάττι (και κάθε Σάττι) δεν θα διαλέξει τον τρόπο που θα εκφραστεί και θα κάνει τα βήματά της με βάση τη δική μου γνώμη.
Όμως το ότι μας δίνει αφορμές να συζητήσουμε είναι καλό. Και όπως τότε έλεγα για το χασμουρητό ότι από εμένα είναι όχι, έτσι σήμερα λέω πως το “Αχ Θάλασσα” είναι ένα μεγάλο ναι!
Και ένα μπράβο.
