Μερικές φορές είναι σαν να μην το βλέπεις. Είναι εκεί αλλά εσύ δεν το βλέπεις. Όταν θα μιλάς για αυτό σε εκδηλώσεις ένα ή δύο χρόνια μετά, θα λες «έπρεπε να το είχα δει» ή «τώρα που το σκέφτομαι ήταν αναπόφευκτο». Κι όμως, είναι από τώρα εκεί και περιμένει. Αλλά εσύ δεν το βλέπεις.
Το κακό εννοώ, που παραμονεύει, για να βάλει φωτιά στο βάλτο. Βλέπω τα βίντεο από την Κερατέα, μυρίζει το πράγμα, ότι εκεί κάπου παραφυλάει. Αυτός είναι πόλεμος κανονικός. Δε διαφέρουν και πολύ από τη Λιβύη τα πλάνα. Σειρήνες και φωτιές.
Διαβάζω για εσάς τους αστυνομικούς που διαμαρτύρεστε ότι σας έχουν εκεί να πλακώνονται με τον κόσμο. Συχνά επί 16 ώρες τη μέρα και συχνά χωρίς επαρκές φαγητό και νερό. Φύγε αγαπητέ υπάλληλε, όσο είναι νωρίς. Καλύτερα και από το μισθό και από τα γαλόνια η επιστροφή στο σπίτι. Αυτή εκεί η μάχη έχει χαθεί, ότι κι αν γίνει. Ακόμα και αν γίνει τελικά η χωματερή, στην Κερατέα το κράτος τη μάχη την έχασε.
Και τώρα το μόνο κόλπο που τους μένει είναι τα κουρασμένα και πεινασμένα σκυλιά όπως εσύ, στη ρωμαϊκή αρένα. Πρόσφατα δε, το παραμύθι απέκτησε και τάφρους, συντόμως και κροκόδειλους…
Άστο σου λέω, χάσατε εκεί. Τώρα πια, μόνο προς το χειρότερο μπορεί αν πάει το πράγμα. Τώρα παίρνει το λόγο ο κακός, κουρασμένος, πεινασμένος εαυτός σου.
Ρίξε μια ματιά γύρω και δες αυτά που βλέπουμε όλοι. Τελευταία σημειώματα αυτών που δεν άντεξαν την κρίση, απογοήτευση των γερόντων όταν μετά από τόσα χρόνια δουλειάς τα φαρμακεία δεν τους δίνουν με πίστωση τα χάπια. Τα δώρα του Πάσχα που αποκλείεται να πληρωθούν μέχρι την Τετάρτη, τις συμβάσεις που διακόπηκαν πριν την ώρα τους.
Και μετά δες τα αβγά στο Λοβέρδο και τη βία (για την οποία πάντα και μονίμως ο ΣΥΡΙΖΑ φταίει). Και τα γιαούρτια στον Πάγκαλο και τα αίματα του Χατζηδάκη. Είναι εκεί το κακό και παραφυλάει. Δεν έχει σημασία σε ποιο στρατόπεδο θα «κάτσει»
Εσύ φύγε σου λέω, όσο είναι νωρίς…
