Για τελευταία φορά ο λόγος για την τυπική περίπτωση της ευρωατλαντικής «αριστεράς» στη χώρα μας, τους πρωτοπόρους της αποικιοκρατικής παράδοσης και ξεπουλήματος της χώρας, που χαρακτηρίζεται από την πλήρη διολίσθηση στο στόχο του εξωραϊσμού του καθεστώτος, ενός «καπιταλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο» κλπ.
Η κρίση τους σηματοδοτεί μεταξύ άλλων την χρεοκοπία τόσο του ευρωκομμουνισμού όσο και του συνόλου των εκφυλισμένων μορφωμάτων, που πρακτικά συντάσσονται με τη νεοφιλελεύθερη πολιτική στραγγαλισμού των λαϊκών δικαιωμάτων και με τις στρατηγικές επιλογές του ιμπεριαλιστικού άξονα.
Για όποιους τρέφουν αυταπάτες αναφορικά με το χαρακτήρα του, ζήσαμε αυτές τις μέρες ένα χαρακτηριστικό του ξεφτιλίσματος: Μαζεύτηκαν τα ιερακόμορφα έξω από την Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ-Ψ για να παίξουν τον ρόλο τους στο οικοσύστημα της «αριστεράς», καταναλώνοντας τα υπολείμματα από το κουφάρι του άλλοτε κραταιού κόμματος της κυβερνήσασας «αριστεράς», που δεν πρόκαμε ο ουρανοκατέβατος της Goldman Sachs και του εφοπλιστικού λόμπυ —που κουβάλησε εξ Αμερικής ο Τσίπρας— να το μεταμορφώσει σε ΣΥΣΥΑ…
Μπορεί μέσα —στην αρχή— να σφάζονται και να δημιουργούν την εντύπωση σύστριγγλου, αλλά στο τέλος συμφωνούν (εμπνεόμενοι από το «Τρελό γουίκεντ στου Μπέρνι») να κρατήσουν το πτώμα άταφο, παρόλο που εδώ και καιρό ζέχνει…
Όσο κι αν ακκίζονται οι φράξιές του για «ανανέωση», στην πραγματικότητα το κάνουν αυτό γιατί αν χάσουν το κόμμα, θα χάσουν και τα εκατομμύρια € της κρατικής ετήσιας επιχορήγησης (Για το 2024 έχει λάβει μέχρι τον Οκτώβρη συνολικά 6,7 εκ. € από κρατική χρηματοδότηση), το μπούκωμα από τα παχυλά μισθά της ελληνικής βουλής, αλλά και της ευρωβουλής, κι επιπλέον όλα τα έξτρα τα πληρωμένα από το κράτος (εμάς δηλαδή), όπως αυτοκίνητο, οδηγό, φρουρά, ορντινάντσες, 4-5 ειδικούς συνεργάτες ο καθένας και τελειωμό δεν έχει. Στον κατάλογο δεν υπολογίζουμε και τα «τυχερά» που έχουν σαν εκπρόσωποι της αξιωματικής αντιπολίτευσης —ακόμη στον απλό κόσμο μετράει σαν «δύναμη» βολέματος…
Αν νομίζουμε ότι η σφαγή στην ΚΕ —ανάμεσα στα απολειφάδια της σοσιαλδημοκρατίας που περιμάζεψε ο κυβερνητισμός— γίνεται για πολιτικές ή ιδεολογικές διαφορές, είμαστε βαθειά νυχτωμένοι… Ο καυγάς γίνεται για το πάπλωμα! Όσο αντέξουν, όσο κάτσει κι ό,τι αρπάξουν!
Τα εγγενή κρισιακά–εκφυλιστικά φαινόμενα του ευρωκομμουνισμού, της σοσιαλδημοκρατίας και των επιγόνων τους, αποκαλύπτονται σήμερα ανάγλυφα. Τσίρκο σουρεαλιστικής κατά φαντασίαν «Αριστεράς».
Κι εμείς; Τρώμε λωτούς;
Με πολλούς χαιρετισμούς απο την κρύα Βόννη (5 βαθμούς Κελσίου τώρα το βράδυ…)
Daniel
