Τις τελευταίες ημέρες, και ενώ οδεύουμε στη σταδιακή έξοδο από τα περιοριστικά μέτρα, είναι εμφανές ότι οι αποφάσεις είναι κυρίως πολιτικές και λιγότερο επιστημονικές. Το γεγονός ότι όντως έχει κουραστεί ο κόσμος ή ότι όντως η οικονομία πλήττεται κάθε μέρα και περισσότερο, σε καμία περίπτωση δεν συνεπάγεται αυτόματα και ότι πέρασε ο κίνδυνος, γιατί πολύ απλά ο ιός δεν λογαριάζει πόσα λεφτά θα χάσουν οι επιχειρήσεις και πόσο βαθιά θα χρειαστεί να βάλουν το χέρι οι κυβερνήσεις σε όλο τον κόσμο. Και ξαφνικά, σκάνε 150 μαζεμένα κρούσματα σε μία εστία, π.χ. σε οίκο ευγηρίας, σε συνοικισμό Ρομά, σε δομή προσφύγων ή σε μια καλοπληρωμένη ιδιωτική κλινική, και εκεί που έλεγες να ξεμυτίσεις, αμέσως ξαναμαζεύεσαι. Το έκτο κατά σειρά διάγγελμα του πρωθυπουργού ήταν προσεκτικό και στοχευμένο. Ωστόσο, δεν κατάφερε να κρύψει τις αντίρροπες δυνάμεις, από τη μία τη δημόσια υγεία και από την άλλη την οικονομία, που καθορίζουν τις αποφάσεις του. «Κάποιοι δεν μπορεί παρά να νοσήσουν» είπε μεταξύ άλλων αλλά και πως «το παρατεταμένο «πάγωμα» της Οικονομίας έχει κοινωνικό πρόσημο».
Περίπου το ίδιο είπε και ο Σόιμπλε: Δεν είναι για όλα μέτρο η ανθρώπινη ζωή, όλοι θα πεθάνουμε μια μέρα. Πάνω απ’ όλα είναι το να δουλεύει η οικονομία. Αλλά ο Σόιμπλε είναι κυνικός ενώ τον Μητσοτάκη τον συμβούλευσαν να αναφερθεί στο κοινωνικό πρόσημο της Οικονομίας. Προσπαθώ να δω το κοινωνικό πρόσημο του να στέλνεις τα παιδιά για 20 μέρες σχολείο εκθέτοντάς τα ως πιθανά κρούσματα και το μόνο που βλέπω είναι η ανάγκη των ιδιωτικών σχολείων να δικαιολογήσουν τα δίδακτρά τους και να μη χαθεί εντελώς η χρονιά. Εντάξει, να μην χαθεί, αλλά είναι ασφαλές; Ομοίως οι ξενοδόχοι πιέζουν για να ανοίξουν τα ξενοδοχεία για να μη χαθεί η σεζόν. Εντάξει, να μην χαθεί, αλλά είναι ασφαλές; (Δείτε παρακάτω ειδικές ενότητες για Σχολεία και Τουρισμό).
Η γνώμη μου είναι ότι οι αποφάσεις καθοδηγούνται από το τι θα θέλαμε, από τι θέλουμε να γλιτώσουμε από τα αναγκαία μέτρα στήριξης, που πήραν άλλες κυβερνήσεις (δείτε παρακάτω ενότητα για την Οικονομία) και όχι από το τι είναι επιστημονικά σωστό. Φοβάμαι πως αρχίζει να απογοητεύεται και ο Σαββόπουλος που πανηγύριζε επειδή «βάλαμε τη γνώση πριν από την πολιτική». Τώρα, στη δεύτερη φάση, νομίζω πως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Και μην απορήσετε αν δείτε ακόμα και τον κ. Τσιόδρα να αποσύρεται σιγά σιγά από το προσκήνιο. Ήδη έχει εκτεθεί αρκετά. Στην αρχή έλεγε να μη φοράμε μάσκες, τώρα που έχουμε πια μάσκες, λέει ότι είναι επιβεβλημένες. Στην αρχή έλεγε ότι δεν χρειάζονται τα πολλά τεστ, τώρα που βρήκαμε τεστ, θα κάνει, λέει, κατά χιλιάδες. Στην αρχή μας έλεγε να μείνουμε όλοι σπίτι, τώρα κάτι λέει που μοιάζει με την ανοσία αγέλης του Τζόνσον και μάλιστα με πρώτη δοκιμή στα παιδιά. Κύριε Σαββόπουλε, σίγουρα είναι ακόμα μπροστά η γνώση και από πίσω η πολιτική; – Σχολιάστε