Στη χρήση των νέων τεχνολογιών πάντως, καταρτιστήκαμε και χωρίς τη μεσολάβηση των ΚΕΚ. Και μάθαμε πολλά. Και εμείς και το κράτος και οι τράπεζες. Αλήθεια, μπορούσε το ΚΕΠ να μας στέλνει μέσω e-mail τα έγγραφα που ζητάμε; Αλήθεια, γινόταν να είναι και άυλη (χωρίς χαρτί) η συνταγογράφηση των φαρμάκων μας; Αλήθεια, μπορούσαμε να ανοίξουμε λογαριασμό internet banking και από το σπίτι, χωρίς να στηθούμε στην ουρά στην τράπεζα; Αλήθεια, μπορούσαν οι επικεφαλής δημοτικών ή περιφερειακών παρατάξεων να στηθούν μπροστά στους υπολογιστές τους και να τηλε-διασκεφθούν για ένα σοβαρό θέμα χωρίς να περιμένουν πότε θα συγκληθεί σε Σώμα το Δημοτικό ή το Περιφερειακό Συμβούλιο; Αλήθεια, μπορούσαμε να τα κάνουμε όλα αυτά και χρειαζόταν ο κορονοϊός για να τα ανακαλύψουμε; Και εδώ πάλι όμως οδηγός είναι το μέτρο. Καλή και χρήσιμη η τεχνολογία, αλλά ως εργαλείο όχι ως αφορμή απολύσεων και λιγότερης δημοκρατίας. Θέλω να πω, ναι, να φτιάξω internet banking από το σπίτι για να αξιοποιηθεί πιο αποτελεσματικά η δουλειά του εργαζόμενου στην τράπεζα, όχι για να απολυθεί. Να τηλεδιασκεφθούν οι επικεφαλής όταν όμως το απαιτεί μια έκτακτη περίσταση. Όχι για να καταργήσουν το Δημοτικό Συμβούλιο. Όπως έγραφα και στην τηλεκπαίδευση πιο πάνω, αυτά να λειτουργούν συμπληρωματικά, για να δώσουμε εργαλεία στον δάσκαλο, όχι για να τον καταργήσουμε.
Μπορούμε; Έχουμε την ωριμότητα;
Επίσης, ξαφνικά λόγω του κορονοϊού άρχισαν να γίνονται πιο γνωστές και άλλες τεχνολογίες όπως οι εκτυπώσεις 3D, που, κοίτα να δεις, μπορεί να χρησιμοποιηθούν μέχρι και για την κατασκευή αναπνευστήρων…
Από την άλλη πάντως, μην ξεγελιέστε. Το ψηφιακό χάσμα της ελληνικής κοινωνίας είναι τεράστιο, τα βήματα είναι αργά και αληθινές φωτογραφίες σαν αυτή με τις γιαγιάδες μάλλον δεν θα δούμε ποτέ. – Σχολιάστε