Ο ανακριτής αποφάσισε την προφυλάκιση του Ρωμανού με μοναδικό στοιχείο το φερόμενο δακτυλικό αποτύπωμα σε κομμάτι πλαστικής σακούλας σκουπιδιών, που θα τον φέρει αντιμέτωπο με τέσσερις κακουργηματικές κατηγορίες, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 187Α, του λεγόμενου «τρομονόμου». Φτάνουν στο σημείο, πρακτικά, να κατασκευάσουν «ενοχοποιητικά στοιχεία» για να τον καταδικάσουν. Είναι οφθαλμοφανές πως πρόκειται για μια σκευωρία που κατασκευάστηκε από το βαθύ κράτος για να τον βάλουν φυλακή. Η απόφαση να ξανανοίξει η υπόθεση της «τρομοκρατίας» στην Ελλάδα δεν εμφανίστηκε τυχαία αλλά ήρθε από τα πάνω. Προφασιζόμενοι την ύπαρξη προβλήματος «τρομοκρατίας» στην Ελλάδα έρχονται να δικαιολογήσουν τα μέσα προληπτικού χτυπήματος εναντίον ολόκληρου του κινήματος. Ο μάστορας του είδους, ο Χρυσοχοΐδης, ανέλαβε ξανά —με την υποστήριξη της δεξιάς κυβέρνησης και του βαθέως κράτους— να ανοίξει έναν άτυπο πόλεμο απέναντι στην ευρύτερη αριστερά και το κίνημα, την ενίσχυση της καταστολής, με τη λήψη ιδιαίτερα αυταρχικών αστυνομικών μέτρων.
Το ξεκάθαρο μήνυμα που θέλουν να περάσουν στον κόσμο είναι ότι τα δικαστήρια θα κρίνουν με διπλά στάνταρ. Ακόμη κι αν απλά στέκεσαι πολιτικά ή αξιακά μαζί με αυτούς που αντιστέκονται στη σαπίλα της αστικής εξουσίας, τότε αποτελείς έναν νόμιμο στόχο!
Ό,τι δεν κατάφεραν να κάνουν οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι στο επίπεδο της πειθούς, και στην συνέχεια οι μπάτσοι με την καταστολή, το υλοποιούν τώρα οι δικαστές με την δικαστική τρομοκρατία. Ο σκοπός πίσω από όλα αυτά είναι και να εμπεδωθεί μια αίσθηση ανασφάλειας απέναντι στο κράτος, ότι η εμπιστοσύνη στο κράτος δικαίου καταρρέει, να κυριαρχήσει κυνικά ότι «μόνο η δύναμη έχει σημασία και όχι το δίκαιο», και με βάση αυτό να μεγαλώσει μια νέα γενιά που θα είναι ταπεινωμένη και δουλοπρεπής απέναντι στο βαθύ κράτος και τους καπιταλιστές. Πρόκειται φυσικά για το ίδιο κράτος, που απολύτως φυσιολογικά, χάνει τα βίντεο από το κρατικό έγκλημα των Τεμπών, τα cds από την υπόθεση της Greek Mafia, και βλέπει τους μάρτυρες του Noor1 να πεθαίνουν…
Προσπαθούν να πολλαπλασιάσουν τις περιπτώσεις που κάποιος μπορεί να κατηγορηθεί για κακούργημα και να ανεβάσουν τα ύψη των ποινών που επιβάλλουν. Με τα panic button, τις εκστρατείες εναντίον του bullying —προφασιζόμενοι πρόβλημα νεανικής βίας—, επιχειρούν να διαμεσολαβούν ακόμα και στις πιο στοιχειώδεις κοινωνικές σχέσεις σε κατεύθυνση παρανομοποίησης και σκληρής τιμωρίας. Ο σκοπός φυσικά δεν είναι να εξαλείψουν καμιά ενδοοικογενειακή βία ή το σχολικό bullying (αντίθετα, αυτά στην πραγματικότητα με την πολιτική τους τα ενθαρρύνουν) αλλά να τα χρησιμοποιήσουν σαν πρόφαση για να γιγαντώσουν την αρμοδιότητα της «δικαιοσύνης» τους και της καταστολής της αστυνομίας.
Όλα αυτά, βέβαια, είναι η φυσική εξέλιξη μιας σειράς αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στην αστική δικαιοσύνη και του ευρύτερου βαθέως κράτους-Λεβιάθαν. Με τον covid ολόκληρη η κοινωνία βρέθηκε σε μια κατάσταση ομηρείας, καταργώντας χωρίς ουσιαστική αντίδραση όλα τα πολιτικά δικαιώματα. Το κράτος απέκτησε δικαιοδοσία σε όλες τις σφαίρες της ζωής, από το σπίτι, τη διασκέδαση, μέχρι και τη βόλτα στη γειτονιά· πόσο μάλλον στις πολιτικές διαδηλώσεις ή στον αντισυστημικό τρόπο σκέψης! Με τον ποινικό κώδικα του Φλωρίδη όλη η δικαιοσύνη αντιδραστικοποιήθηκε ακόμη περισσότερο. Τώρα καταδικάζουν βάσει ενοχοποιητικών στοιχείων που κανένας δεν μπορεί να επιβεβαιώσει εκτός της «Αντιτρομοκρατικής»!
Η κατάσταση με την περαιτέρω αντιδραστικοποίηση της δικαιοσύνης δεν είναι άσχετη από την γενικότερη πολεμική προετοιμασία στην οποία έχει μπει για τα καλά το Ελληνικό κράτος υπακούοντας δουλοπρεπώς στους αφέντες του στη Δύση. Ενόψει των νέων πολέμων που ετοιμάζει η συλλογική Δύση πρέπει να επιβληθεί και μια προληπτική φίμωση όσων αποτελούν εν δυνάμει απειλή για τα σχέδια της αστικής τάξης.
Το ίδιο κύκλωμα του βαθέως κράτους εφευρίσκει, τεκμηριώνει, κατηγορεί και καταδικάζει. Η εφαρμογή των διατάξεων του «τρομονόμου» από όλες τις κυβερνήσεις συνιστούν αυξανόμενο κίνδυνο για τις λαϊκές ελευθερίες και τα δικαιώματα των εργαζομένων, του λαού και της νεολαίας. Το κράτος χρησιμοποιώντας το αντιδραστικό αυτό νομικό πλαίσιο, θέλει να κάνει παράδειγμα τον Ρωμανό ως «πιθανό τρομοκράτη», με τα κυρίαρχα «ανεξάρτητα» μίντια να τον έχουν ήδη καταδικάσει, θέλει να εμπεδώσει —όχι μόνον σε όσους ακόμη σκέφτονται και αντιδρούν, αλλά σε όλον τον κόσμο— το συμπέρασμα ότι μπορεί να εφαρμόζει τους νόμους κατά βούληση διώκοντας χωρίς κανένα στοιχείο.
Εμείς από τη πλευρά μας έχουμε το δικαίωμα να αμφισβητούμε όχι απλώς το κατηγορητήριο αλλά και τα ίδια τα ενοχοποιητικά στοιχεία ενός τέτοιου κράτους, το οποίο καταδικάζει με αποκλειστικό κριτήριο το χτύπημα των ταξικών του αντιπάλων και την φίμωση των φωνών που αντιστέκονται. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε, τελικά, πως ο Ρωμανός δεν αφορά την αναρχία —όπως θέλουν να το παρουσιάσουν—, αλλά αφορά όλους μας. Ή τουλάχιστον όλους όσους δεν θέλουν να ζουν κάτω από συνθήκες μιας σύγχρονης ακροδεξιάς αστικής δικαιοσύνης των ισχυρών, που αυθαιρετεί και χρησιμοποιείται κατά βούληση.
Όλους όσους γνωρίζουμε καλά ότι οι μόνοι τρομοκράτες που ταλαιπωρούν την κοινωνία μας δεν είναι άλλοι από αυτούς που συναινούν και εξοπλίζουν το Ισραήλ για να προωθήσει την γενοκτονία της Παλαιστίνης. Ότι οι πραγματικοί τρομοκράτες είναι αυτοί που προετοιμάζονται για τον νέο πόλεμο με την… Ανατολή αδιαφορώντας για τις ζωές των ανθρώπων, για την ύπαρξη της ανθρωπότητας.
Πολλά χαιρετίσματα από τη Βόννη
Daniel
