Προσοχή! Αυτό το κείμενο δεν μιλά για τον Θεό. Αυτό το κείμενο μιλά για ανθρώπους. Μιλά ειδικά για τη θλιβερή μερίδα των ανθρώπων που ανέλαβαν να εκπροσωπήσουν τον Θεό επί της γης και ειδικότερα επί της Ελλάδος.
Μπορεί φυσικά ο καθένας μας να πιστεύει σε όποιον Θεό θέλει αλλά αυτή εδώ η συμμορία είναι πραγματικά επικίνδυνη. Η σημερινή απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος αποτελεί όχι μόνο μνημείο σκοταδισμού αλλά ενδεχομένως θα έπρεπε να αποτελέσει και αντικείμενο ποινικής αντιμετώπισης, για έκθεση μεγάλης μερίδας του κοινωνικού συνόλου σε τεράστιο κίνδυνο.
«Θα εξακολουθήσουμε στις Ορθόδοξες Εκκλησίες μας να λειτουργούμε και να κοινωνούμε, έχοντας την βεβαιότητα ότι κοινωνούμε στη Ζωή και στην Αθανασία» είπαν σήμερα.
Στην Ελλάδα το πρώτο κρούσμα κορονοϊού εντοπίστηκε στις 27 Φεβρουαρίου στη Θεσσαλονίκη. Σήμερα, 11 μέρες μετά, έχουμε 84 κρούσματα.
Στην Ιταλία, τα πρώτα δύο κρούσματα κορονοϊού εντοπίστηκαν στις 31 Ιανουαρίου στο Μιλάνο. Στις 20 πρώτες μέρες είχαν εντοπιστεί μόλις 6 κρούσματα. Ομως στις επόμενες 18 μέρες, μέχρι σήμερα, η χώρα ζει μια πραγματική καταστροφή με αστραπιαία εξάπλωση του ιού φτάνοντας πλέον στα 9.172 κρούσματα και 463 νεκρούς (update).
Μπορεί κανείς να εγγυηθεί τί θα γίνει και σε μας στις 40 μέρες;
Στην Ιταλία ο Πάπας κάνει πια τη λειτουργία από το ίντερνετ και φυσικά οι εκκλησίες έχουν κλείσει. Στη Σαουδική Αραβία η κυβέρνηση ανέστειλε το προσκύνημα στη Μέκκα. Στο Ιράν επίσης έχουν κλείσει όλοι οι χώροι θρησκευτικής συνάθροισης.
Ξαναλέω, αυτό το κείμενο δεν μιλάει για τον Θεό, για κανέναν Θεό. Δεν φταίνε οι Θεοί. Αφήστε τους εκεί που κάθονται και πιστέψτε σε όποιον γουστάρετε. Το θέμα είναι τί κάνουν οι άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι τους εκπροσωπούν. Πόσους νεκρούς θα χρειαστούν οι δικοί μας παπάδες για να πειστούν;
Οι δικοί μας, σήμερα, 11 μέρες μετά το πρώτο κρούσμα και με πολλαπλάσια κρούσματα από όσα είχε η Ιταλία στο πρώτο δεκαήμερο, μας λένε: «Θα εξακολουθήσουμε στις Ορθόδοξες Εκκλησίες μας να λειτουργούμε και να κοινωνούμε, έχοντας την βεβαιότητα ότι κοινωνούμε στη Ζωή και στην Αθανασία».
Είναι οι ίδιοι άνθρωποι που πριν από ένα χρόνο έσκιζαν τα ιμάτιά τους για να μείνουν στο δημόσιο μισθολόγιο. Αυτοπροσδιορίζονταν ως «δημόσιοι λειτουργοί» που παρέχουν «σημαντικό κοινωνικό έργο». Ποιος άλλος όμως δημόσιος λειτουργός μπορεί να υπηρετεί τόσο στρεβλά το κοινωνικό έργο που του ανατέθηκε (από ποιον άραγε;) χωρίς να αντιμετωπίζει πειθαρχικές ή ποινικές ευθύνες για λανθασμένες αποφάσεις του;
Σε ποιον λογοδοτούν οι ιεράρχες μας;
Στον Θεό και μόνο, όταν έρθει η ώρα τους;
Και μέχρι τότε τί γίνεται;
Καλυμμένοι πίσω από την ασφάλεια του δόγματος ξερνούν τη δική τους αλήθεια:
«Κανείς δεν αρρώστησε από τη Θεία Κοινωνία». Μια αλήθεια που είναι «αυταπόδεικτη» ακριβώς επειδή είναι… αναπόδεικτη.
Προσέξτε: Δεν μπορούν εκείνοι να το αποδείξουν. Αλλά δεν χρειάζεται κιόλας. Απλά ισχύει επειδή εσύ δεν μπορείς να αποδείξεις το αντίθετο. Ποτέ δεν εξακριβώθηκε επιστημονικά κάτι τέτοιο, ούτε φυσικά και το αντίθετο. Λες και ακολούθησε ποτέ κανείς κατά πόδας τους ηλικιωμένους που κοινώνησαν για να δουν αν αρρώστησαν ή πέθαναν μετά. Μπορούν ακριβώς να επικαλούνται το «ποτέ» επειδή εσύ δεν μπορείς να ερευνήσεις το «ίσως» και το «αν».
Δείτε το από την ανάποδη: Φέτος έχουμε 77 νεκρούς στην Ελλάδα από τη γρίπη. Ο μέσος όρος ηλικίας τους ήταν τα 75 έτη. Βάσιμα υποθέτω πως οι περισσότεροι από αυτούς πήγαιναν τακτικά στην εκκλησία και τακτικά κοινωνούσαν. Μπορείτε να αποδείξετε ότι ΔΕΝ κόλλησαν από εκεί; Όχι. Αρα μπορώ να ισχυριστώ ότι και οι 77 νεκροί κόλλησαν από τη συναναστροφή τους με άλλους ασθενείς στην Εκκλησία και από τη Θεία Κοινωνία. Λοιπόν η Θεία Κοινωνία μεταδίδει τη γρίπη και έχει ήδη σκοτώσει 77 ανθρώπους στην Ελλάδα. Μπορείτε να μου αποδείξετε το αντίθετο;
Χαμένος κόπος, δεν βγάζεις άκρη.
Το χειρότερο είναι ότι αυτή η συμμορία, με όπλο την πίστη, επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό τους ηλικιωμένους, δηλαδή τις πιο ευπαθείς ομάδες, τις μανάδες, τους πατεράδες και τους παππούδες μας. Ακούν τη συμμορία περισσότερο από μας. Και το χειρότερο δεν είναι ότι την ακούν, είναι ότι την πιστεύουν υποκύπτοντας στον εκβιασμό: «Αν πιστεύετε στον Θεό, δεν έχετε άλλη επιλογή από το να πιστεύετε εμάς για να σας οδηγήσουμε σε Αυτόν».
Διάβασα σήμερα τα λόγια του επισκόπου Δημητριάδος Ιγνάτιου. Φαίνεται να έχει εντοπίσει το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί τις τελευταίες ημέρες σε πολλές οικογένειες: «Εάν μια γυναίκα ή ένας άνδρας ή εάν κάποιος γονέας θέλει να έρθει στην εκκλησία και υπάρχει αντίδραση στην οικογένεια, εγώ ως επίσκοπος λέω να μείνουν στο σπίτι». Είπε επίσης: «Αυτός που πιστεύει θα κοινωνήσει, δεν μπορεί κανείς να του το απαγορεύσει. Εάν αυτό στέκεται αφορμή για διχασμό στο σπίτι, εγώ συνιστώ να κάνει υπομονή».
Αν και δεν ξεκαθαρίζει τί είδους «υπομονή» (δηλαδή να μην κοινωνήσει ή να υπομείνει την αντίδραση των συγγενών του), εντούτοις σημασία έχει ότι ξέρουν το πρόβλημα. Ξέρουν ήδη για τον «διχασμό» που δημιουργούν (λες και δεν είχαμε μπόλικες αφορμές το τελευταίο διάστημα). Ξέρουν ότι λειτουργούν διχαστικά για πολλές οικογένειες που βλέπουν ότι δεν είναι ασφαλές να πηγαίνουν οι μεγαλύτεροι στην εκκλησία και τις οδηγούν συνειδητά σε εσωτερικές διαμάχες.
Αλλά δεν νοιάζονται. Τουλάχιστον οι περισσότεροι από αυτούς.
Αλήθεια, είναι αυτοί «δημόσιοι λειτουργοί»; Οχι. Πρόκειται για θλιβερούς μεταπράτες της πίστης, μίζερους εμπόρους που ανησυχούν μήπως μείνει απούλητο το εμπόρευμα, μία επικίνδυνη συντεχνία που αποσκοπεί στη διατήρηση των κεκτημένων της εις βάρος του κοινωνικού συνόλου. Μια συμμορία κανονική με δομή, οργάνωση και μελετημένες μεθόδους εκβίασης.
Αλλη μία φορά:
Εδώ και τώρα πλήρης και οριστικός χωρισμός κράτους – εκκλησίας.
Αποπομπή όλων των ιερέων από την Ενιαία Αρχή Πληρωμών και μισθοδοσία τους από την περιουσία της Εκκλησίας.
Επιβολή των ίδιων φόρων που καταβάλλουν όλοι οι πολίτες για την περιουσία τους και στα εκκλησιαστικά ακίνητα.
Πράγματα που, ας μην ξεχνάμε, δεν τόλμησε ούτε η κυβέρνηση της Αριστεράς, ούτε φυσικά η σημερινή τα διανοείται – το αντίθετο μάλιστα μας οδηγεί σε ακόμα μεγαλύτερο σκοταδισμό.
Για την σημερινή όμως υπάρχει και η τεράστια ευθύνη αν μπροστά στην επιδημία θα υποκύψει στα ψηφαλάκια της εκκλησίας. Αν θα επιμείνει (σωστά) να είναι κλειστά τα ΚΑΠΗ όπου παίζουν πρέφα οι γέροντες σε έναν χώρο με άλλους 30-40 αλλά ταυτόχρονα θα κρατά ανοιχτές τις εκκλησίες όπου συνυπάρχουν (καθημερινά μάλιστα, εν μέσω Σαρακοστής και ενόψει Πάσχα) τουλάχιστον 100-150 ηλικιωμένοι πιθανοί φορείς και ταυτόχρονα πιθανά θύματα του κορονοϊού.
—————————————————-
ΠΡΟΣΘΗΚΗ 10.3.2020
Οι εξαιρέσεις
Το παραπάνω κείμενο αναφέρεται στην ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος. Αυτή εκφράζει και αυτή εκπροσωπεί τον θεσμό της Εκκλησίας στη χώρα μας και επί των αποφάσεων αυτής της ιεραρχίας παίρνω θέση. Ασφαλώς στις κατώτερες βαθμίδες υπάρχουν φωτισμένοι ιερείς, που επιτελούν εδώ και χρόνια κοινωνικό έργο και που ακόμα και τώρα μπορεί να βλέπουν τον κίνδυνο και ίσως κατ’ ιδίαν να προειδοποιούν. Δεν έχω όμως στοιχεία ότι είναι κάτι παραπάνω από τις εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Αν είναι αλλιώς, ας βγουν να αντιδράσουν δημοσίως. Όμως η επίσημη θέση είναι αυτή που επηρεάζει τη μεγάλη μάζα του κόσμου. Εγώ ακόμα και τώρα βλέπω εκκλησίες γεμάτες και συναντώ ανθρώπους απόλυτα πεισμένους ότι «στην εκκλησία δεν κολλάς τίποτα αφού είναι το σπίτι του Θεού».
Αυτούς η επίσημη εκκλησία αντί να τους προφυλάξει τους στέλνει ακόμα πιο βαθιά στον δογματισμό και εν προκειμένω τους θέτει σε κίνδυνο σε ό,τι αφορά τον κορονοϊό. Η πράξη αυτή, επιμένω, είναι για μένα ανεύθυνη, μπορεί να έχει καταστροφικά αποτελέσματα και εν τέλει θα μπορούσε να είναι και ποινικά κολάσιμη.
Το παράδειγμα της Ιταλίας
Στο κείμενο δεν γράφω ότι σε 40 μέρες θα είμαστε και εμείς σαν την Ιταλία, με 500 νεκρούς. Μακριά από εμένα (και λόγω επαγγέλματος) η προσπάθεια δημιουργίας πανικού. Λέω όμως πως το παράδειγμα αυτό είναι πολύ κοντά μας για να αδιαφορήσουμε. Και δεν εννοώ κοντά μας μόνο γεωγραφικά. Με βάση όσα ξέρουμε για τον κορονοϊό, μεταδίδεται με τις ανθρώπινες συναναστροφές, ζει σε κοινόχρηστες επιφάνειες για αρκετές μέρες και (το κυριότερο απ’ όλα) δρα για μεγάλο χρονικό διάστημα μέχρι να εμφανίσει συμπτώματα. Η Ιταλία είναι μια χώρα με πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τη δική μας. Μεγάλη κοινωνικότητα των ανθρώπων (σε αντίθεση π.χ. με τη Βόρεια Ευρώπη), παρόμοιες καιρικές συνθήκες που ευνοούν την κοινωνικότητα αυτή και μεγάλη θρησκευτικότητα του πληθυσμού, που επίσης ευνοεί τις συναθροίσεις και άρα τη μετάδοση του ιού. Επίσης είναι μια χώρα με περίπου το ίδιο (αν όχι λίγο καλύτερο – δεν έχω προσωπική εικόνα) σύστημα παροχής υπηρεσιών Υγείας. Ενα σύστημα που, όπως λένε οι ίδιοι, έφτασε στα όριά του μέσα σε μόλις 15 μέρες. Ήδη γίνεται «διαλογή» στα νοσοκομεία τους και δίνεται προτεραιότητα στα κρεβάτια σε νεότερους ανθρώπους που έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να επιβιώσουν. Καταλαβαίνετε τί σημαίνει αυτό, ειδικά για τις ηλικιακές ομάδες που επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό η εκκλησία (και η δική μας και η δική τους);
Γιαυτό λοιπόν λέω πως η Ιταλία πρέπει να μας ανησυχήσει. Δεν είμαι ούτε γιατρός, ούτε κάποιου είδους ειδικός. Είμαι μόνο δημοσιογράφος και εμπιστεύομαι και εγώ για την οικογένειά μου τις συμβουλές των ειδικών. Θυμώνω με την ανευθυνότητα που επιδεικνύει η επίσημη εκκλησία και ελπίζω πως θα διαψευστούν οι φόβοι μου για τους μεγαλύτερους ανθρώπους που βρίσκονται γύρω μας. Εκτός βέβαια αν πιστέψουμε (το έχω ακούσει και αυτό) πως στην Ιταλία είναι άπιστοι καθολικοί και τώρα τιμωρούνται ενώ εμάς η ορθοδοξία θα μας σώσει… Εκεί σηκώνω και εγώ (μαζί με τη λογική και μαζί με την επιστήμη) τα χέρια ψηλά και περιμένουμε τη σωτηρία.
